Η κοινή ανθρώπινη περιπέτεια ξεκινά με τη γέννηση και τελειώνει με το θάνατο. Πόσο διαφορετικά όμως βιώνεται από τον καθένα; Πώς έχουμε μάθει να υπάρχουμε και να αντιμετωπίζουμε τα εμπόδια που ανακόπτουν την πορεία μας στη ζωή και μας οδηγούν σε μια κατάσταση απραξίας και φόβου για το άγνωστο; Επιστρέφουμε στον «ομφάλιο λώρο»; Ή προχωράμε;
Τέσσερις άνθρωποι, με αφετηρία την παιδική τους ηλικία και αντλώντας υλικό από τoν freud (και τη θεωρία του για το Fort-Da) καθώς και από την Αlice Miller (“Οι φυλακές της παιδικής μας ηλικίας” και” Το σώμα δεν ψεύδεται”) προσπαθούν, εξερευνώντας προσωπικές εμπειρίες, να δουν αν μπορεί να υπάρξει ουσιαστική αντίσταση στην παθητικότητα. Να αφηγηθούν, μέσω του σώματος, τη δυσκολία της πορείας στη ζωή και να αποτυπώσουν την αέναη προσπάθεια απογαλακτισμού και αυθυπαρξίας.
Αφήστε το σχόλιο σας